DE LAATSTE RAF-AANVAL VAN DE TWEEDE WERELDOORLOG

19 april 1945. Twee lichters van samen 200 ton tot zinken gebracht door het 254e sqdn bij Teschelling. Deze aanval werd uitgevoerd door 3 Engelse vliegtuigen en veroorzaakte de nodige opwinding onder de Terschellinger bevolking. Aan het eind van de oorlog trachtten de Duitsers nog vele geroofde goederen door te voeren naar Duitsland. Achter in de haven van Westterschelling lagen 2 enorme rijnaken, de BOETAK en de WALSUM 10. Deze laatste was afgeladen met Käthy-mijnen, grote blokken beton waarin ruimte was voor 75 kg springstof. Deze mijnen zijn bij honderden neergelegd in het ondiepe kustwater van de Nederlandse kust. De Terschellingers wisten van deze gevaarlijke lading en verzochten de Inselcommandant het schip buiten de haven voor anker te leggen. Zo vertrokken de twee lichters  (het waren zgn. sleepschepen) naar het Oosterom. Twee dagen later om 5 uur in de middag deden 3 Engelse vliegtuigen een aanval op beide schepen, waarbij ze hevig beschoten werden vanaf de Westbatterij. De BOETAK werd in brand geschoten en de WALSUM kreeg een bomtreffer in de lading mijnen die een enorme waterzuil en een kolom rook van vele honderden meters veroorzaakte. Toen de rook was opgetrokken, was er van de WALSUM 10 niets meer te zien.

In 1982 werd het wrak teruggevonden door duikteam Ecuador van Terschelling. Het wrak miste het gehele middenstuk maar in het voorruim en het achterruim lagen nog een 150 intacte mijnen. Nadat het enorme boeganker (nu te zien aan de zeedijk bij het granietmonument) geborgen was, werd het wrak gemeld aan de autoriteiten. Hierna volgde de grootste mijnopruimingsopersatie van na de Tweede Wereldoorlog. De Kon. Marine had meer dan een jaar nodig om de 157 achtergebleven mijnen te bergen en onschadelijk te maken.

De BOETAK en de WALSUM zijn veel bedoken wrakken en menig sportduiker maakte op een van de schepen zijn/haar eerste wrakduik. De wrakken vallen echter na 60 jaar grotendeels uit elkaar.