Strandjutters zijn illegale werkers. Zij 'ontfermen' zich over zaken die niet de hunne zijn. Maar zij nemen het niet zo nauw met de regels van het spel. Regels zijn er om te worden nageleefd. Maar als regels worden nageleefd, is het uit met het spel. Ook met dat van de strandjutter. Alles wat aanspoelt beeft in principe een eigenaar.
De regels
In vele gevallen kan een verzekeringsmaatschappij aanspraak maken op 'zijn' aanspoelsel. Wanneer op het terrein van de strandvonderij dingen van waarde, afkomstig uit zee, liggen opgeslagen, is het gebruikelijk dat deze van tijd tot tijd via openbare verkopingen van de hand worden gedaan. Er komen daartoe advertenties in de dagbladen. De maatschappij kan tegen vergoeding van het borgloon recht doen gelden op de spullen. Anders wordt het publiek verkocht en krijgt de vinder een derde deel van de opbrengst van zijn geveilde vondsten.
De praktijk
Met heel veel aanspoelsels gebeurt dit echter niet. Daar zorgen de strandjutters voor. De spoeling op het strand is de laatste jaren erg dun geworden. De buit wordt kleiner en moet door de jutters gedeeld worden. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. De romantiek van vroeger is niet meer.
