Het Duitse stoomschip STOLZENFELS werd in 1917 tewater gelaten als ALTENFELS. In 1919 als prijs overgenomen door Engeland en in gebruik gegeven door de Shipping Controler aan P. Henderson & Co. In 1920 verkocht aan de Prince Line en hernoemd tot EASTERN PRINCE. In 1924 verkocht naar de Hansa D.D.G. en hernoemd tot STOLZENFELS. In 1939 overgenomen door de Duitse Kriegsmarine en in dienst als SPERRBRECHER 12. In 1940 werd het schip in Kiel voorzien van twee oude 8.8 kanonnen uit de 1e wereldoorlog.
Sperrbrechers waren schepen die er voor ingericht waren om magnetische mijnen te ruimen. Ze werden vooral gebruikt om Duitse onderzeeboten een veilig doorkomen door de mijnenvelden te garanderen. Om het voorschip had men een dikke koperen kabel gewikkeld, soms wel 10 km lang. Het ruim werd gevuld met een grote massa ijzer, meestal bundels spoorstaven. Enorme generatoren voorzagen de koperen wikkelingen van stroom (tot 600 Ampere) waardoor er een reusachtige elektromagneet ontstond. Hiermee konden magnetische mijnen geruimd worden, soms wel tot 100 meter buiten het schip. Veel Sperrbrechers zijn desondanks de lucht ingegaan. Om zinken te voorkomen werden ze vaak gevuld met een dikke laag zand op de bodem van de ruimen en duizenden lege olievaten om extra drijfvermogen te creëren. Op 5 mei 1941 liep de STOLZENFELS bij Terschelling op een mijn en is gezonken.
In 1988 werd door duikteam Ecuador geconstateerd dat het wrak gebroken is. De voorsteven ligt over stuurboord op zijn kant en steekt wel 10 meter boven de bodem uit. In het kluisgat een enorm anker. Half onder het zand ligt een kanon en in de ruimen veel spoorrails en koperen kabel. Het schip heeft een brondzen schroef. Duikteam Ecuador heeft omstreeks 2002 een reserve schroefblad geborgen dat bij hun clubhuis een plaatsje gevonden heeft. Ook werden er veel 10.5 cm granaten gevonden en tientallen bierflessen. Het schip heeft drie stoomketels en een triple expansie stoommachine. Van het achterschip werd een 3.5 cm kanonsloop geborgen, nu te zien bij het Wrakkenmuseum.
