Het Engelse s.s. MILBANKE, kapitein Smith, vertrok op 12 november 1866 vanuit Cronstadt naar Londen met een lading meel en wol. Op 26 november meldde de Lloyds List "the steamer stranded at Vlieland is most probably the MILLBANK, a box marked MILLBANK, some flour and some wool have come on shore".

"The steamer proves to be the MILLBANK, part of the cargo already saved but the vessel is under water; crew just reported to be saved bij the THOMAS, capt. Thiis, bound for Hull" (de bemanning werd opgepikt ter hoogte van Texel)

Op 11 december 1866 vond er op Vlieland een grote verkoping plaats van o.a. 226 balen meel en 18 balen wol, liggende in het pakhuis op Vlieland en 49 balen meel en 7 balen wol liggende in het pakhuis op Terschelling. Een volgende verkoping van het wrak vond plaats op 19 juni 1867 op Vlieland "met deszelfs machine van 110 pk zoo als hetzelve thans is liggende nabij Stortemelk te Vlieland" en verder de geborgen tuigage zoals zeilen, touwwerk, kettingen, blokken en watervaten.

Er is veel van de lading achterovergedrukt volgens papieren in het Terschellinger gemeentearchief. In december 1867 trof men bij C.W. Kramer op Urk nog 42 zakken meel aan. Ook de burgemeester van Vlieland kende namen van verduisteraars van de lading maar deed niets met deze wijsheid.

In 1986 heeft duikteam Ecuador van Terschelling op het wrak gedoken. Er zaten nog verschillende doodshoofdblokken en korveinagels in de railing, aanwijzingen dat het om een zeilschip ging. Het voorschip is gebroken en ligt op zij. In de machinekamer een flinke 2-cilinger compound stoommachine en 2 Schotse ketels, ieder met 2 vuurgangen. Op het achterschip steekt de roerkoning meters boven de bodem omhoog. Het wrak heeft een vierblads ijzeren schroef van ongeveer 3.5 meter in diameter. Ook de duikers van Vlieland hebben het wrak later verder gesloopt. Het scheepsanker werd in 1994 geborgen en ligt voor het Vlielander Strandhotel.