Scheepswrak: U-1

Naam:

U-1

Bodemdiepte:
40.00 meter
Bouwjaar:
Breedte:
4.00 m
Gezagvoerder:
JURGEN DEECKE
Lading:
TORPEDO'S (VOOR 2 TORPEDOBUIZEN)
Lengte:
41.00 m
Nationaliteit:
DUITSE
Positie:
54-15,159N 05-10,07E
Rederij:
KRIEGSMARINE
Scheepsnaam:
U-1
Soort schip:
ONDERZEEBOOT TYPE IIA
Thuishaven:
WILHELMSHAFEN
Tonnage:
250,00 bruto register ton
Vergaan:

De U-1 (Kapitänleutnant Jürgen Deecke) verliet op 6 april 1940 Wilhelmshafen voor wat bedoeld was als haar laatste patrouille voor ze toegevoegd zou worden aan een trainingsflottille. De boot was onderweg naar Noorwegen (operation Weserübung) samen met de U-4. Op 14 april kreeg het schip orders om een positie in te nemen in grid AN 3550, dat is ten noorden van Lindesnes. Op 21 april 1940 noteerde het U-boot Commando (Befehlshebber der Unterseeboote) dat er sinds 6 april toen ze Norderney passeerde, niets meer gehoord was van de U-1. Ze werd op 18 April terugverwacht. Na de oorlog zijn deskundigen er vanuit gegaan dat de U-1 op 16 april 1940 in positie 58-18N en 05-47E door HMS PORPOISE tot zinken was gebracht. Maar later kwam men er achter dat dit de U-3 geweest moet zijn.

Op 10 januari 1940 was ''Weg I'' waar de U-1 moest passeren, was volgelegd met mijnen door de torpedoboten HMS IVANHOE en HMS INTREPRID. Dit Field no.5 bestond uit 120 mijnen in een cirkel van 5 mijl rond positie 54-06,5N en 05-29E en een tweede keer op 3 maart 1940 toen de torpedoboten HMS EXPRESS, HMS ESK, HMS ICARUS en HMS IMPULSIVE Field no.7 aanlegden bestaande uit 240 eenheden in een cirkel van 5 mijl rond de positie 54-14,5N en 05-06,8E, beide op een diepte van 8 foot. Een routineonderzoek van ''Weg" op 29/30 jamuari 1940 rapporteerde geen mijnen maar op 22 februari 1940 liep de Duitse torpedoboot LEBERECHT MAASS op een mijn in de linkerhoek van grid AN 6954 en toen kwam het Duitse commando achter de aanwezigheid van Field No.5. Een veegoperatie leverde echter niets op. Ook een tweede veegoperatie op 8/9 maart 1940 leverde niets op. Het laatste onderzoek op 22/27 maart leverde wederom niets op. In 1993 conludeerde het Directorate of Naval Staff Duties van het Engelse Ministry van Defense dat de U-1 hoogst waarschijnlijk was ondergegaan in Field No.7 en daar is het schip dan ook in 2007 gevonden door de Terschellinger berger Walter Bakker. Hij vond op het wrak een losse container met daarin nog een schietklaar 2cm kanon dat na onze bemiddeling een plaatsje kreeg in het Marinemuseum in Wilhelmshafen. Directeur Stephan Huck was zeer verheugd met dit unieke kanon, waarvan geen enkel museum nog een exemplaar in de collectie heeft.

Onderzoek op het wrak gaf aan dat de gehele voorkant geexplodeerd was zodat het ongetwijfeld op een mijn gelopen is. De identificatie vond plaats door Bas van der Wielen door het vinden van een scharnier met daarop ingeslagen de letters U-1. Ook het scheepskompas werd nog geborgen.