De Duitse driemastbark kwam in 1913 ten einde in de Terschellinger gronden. Het schip kwam met een lading guano (salpeter) van Pisagua en had er 133 dagen voor nodig om Queenstown te bereiken. De bemanning had zwaar te lijden gehad, o.a. berri-berri en de kok was onderweg overleden. In Queenstown werd de sleepboot T.A. JOLIFFE aangenomen om het schip naar Hamburg te slepen. Omdat de sleepbootkapitein niet de juiste koers nam, liep de bark in de vroege ochtend van 18 april 1913 aan de grond. Er werden vuurpijlen afgeschoten die echter van wege de regen niet gezien werden door Kustwacht Brandaris. Om 7 uur in de morgen zag men vanaf de sleepboot NEPTUNUS het gestrande schip. Ze gingen langszij en namen de gehele bemanning over (27 man) en later weer aan de reddingboot BRANDARIS 1. Met behulp van de sleepboten HERCULES, NEPTUNUS en TERSCHELLING en de teruggekeerde T.A. JOLIFFE slaagde men er 's avonds in het schip vlot te krijgen maar het was zo lek dat het ter plaatse is gezonken.

Het zou de laatste reis geweest zijn voor kapitein Van der Reit. De bemanning had al hun bagage verloren maar werden op Terschelling van nieuwe kleren voorzien en een dag later werd er voor hen een feest gehouden in logement De Zwaan aangeboden door de geheelonthouders vereniging. Er werd veel gegeten en gezongen (en vermoedelijk weinig gedronken) en bij het afscheid zongen de schipbreukelingen uit volle borst "Muss ich denn, muss ich denn" enz.

De PARNASSOS was een stalen volschip dat in 1898 van stapel was gelopen bij Russel & Co in Port Glasgow (bouwnummer 369) voor de rederij B. Wenke und Sohne. In 1906 ging het over naar Rhederi Akt.Gesellschaft von 1896. 29 april 1913 kocht Jan Kooijman het wrak voor f75,--