Op vrijdag 27 juli 1917 ging de reddingboot BRANDARIS 1 vanuit Terschelling uit op militair bevel. Bij het Noordoostgat gekomen zagen ze dat er een schip gestrand was in de Noordergronden. Bij het schip gekomen was er niemand aan boord van het stoomschip en zag men dat het schip al geheel geplunderd was. Het vreemde was dat het schip nog geheel onder stoom lag en de kachel in het kombuis nog brandde. In de machinekamer ontdekten ze dat de buitenboordskranen openstonden en dat het water op volle kracht naar binnen stroomde. Ze konden nog net op tijd deze kranen bereiken om ze dicht te draaien. Hierop verlieten zij het schip. De naam en plaats van herkomst waren overgeschilderd maar in de machinekamer ontdekten ze een oud machinekamer journaal en las daarin dat de naam COURIER was, thuishaven Christiania. Zij was aan de grond geraakt toen ze door Duitse oorlogschepen werd gesleept. Met bommen en open draaien van de kranen wilde men het schip laten zinken. Later bleek dat er een groot gat in het voorschip zat, vermoedelijk veroorzaakt door een bom.

In 1920 werden de resten van de COURIER opgeruimd door de fa. Dros van Texel omdat het wrak een gevaar opleverde voor de scheepvaart.

In 1994 liep de garnalenkotter TS 3 met 2 tuigen vast in het wrak. Ook een Wieringer visser had er een tuig in verspeeld. Het wrak was ongeveer 50 meter lang. Merkwaardig was dat de duikers van Ecuador ontdekten dat het achterschip naar beneden was gezakt waardoor de bladen van de schroef door de bodem naar binnen staken. Er was te zien dat men bezig geweest was het wrak op te ruimen. De machinekamer was een grote puinhoop. Alleen de ketel was nog herkenbaar. evenals de ruimen. De stuurboordskant was toen nog te volgen en de kop van het schip was toen nog goed herkenbaar. Vlak achter de kop aan stuurboord lag een stokanker zonder stok. Het Wieringer vistuig kon met veel moeite geborgen worden. Op 12 juli 1994 werd het stokanker geborgen en opgeslagen in de wrakken en ankertuin bij het clubhuis van Ecuador op Westterschelling